συγκαταρρήγνυμι

Α

(για τη φωτιά) ξεσπώ συγχρόνως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + καταρρήγνυμι, -μαι «εκδηλώνομαι ξαφνικά, ξεσπώ»].